Humanistische kijk op inclusieve samenleving
Het afscheid stond ook in het teken van onze humanistische visie op een inclusieve samenleving. Onze Homerunaanpak is succesvol, maar hoe loods je mensen die zijn vastgelopen op meerdere leefgebieden door ons verkokerde systeem? Onze systemen blijken zich tegen ons te keren zodra je als LVB’er met meerdere, complexe problemen op bijvoorbeeld het gebied van wonen, werken en financiën hulp nodig hebt. Boris van der Ham – voorzitter van het Humanistisch Verbond en de VGN en Eelke Blokker van het Instituut voor Publieke Waarden deelden hun kijk op dit thema.
De opdracht van humanisten is: Je echt bekommeren om de mens en het gewone leven, in plaats van de focus op zorg, instelling en beleid.
Boris van der Ham nam ons mee in de humanistische kijk op onze inclusieve samenleving en diversiteit: ”Het humanisme neemt medemenselijkheid als uitgangspunt. Want mensen zijn altijd mensen, in welk instituut dan ook. Maar hoe ingewikkeld is dat als je zorg nodig hebt die door professionals wordt vormgegeven? Het draait om echte ervaringen zonder professionele hulpverlening, zoals het hebben van vriendschappen en relaties, werk of dagbesteding. De opdracht van humanisten is: Je echt bekommeren om de mens en het gewone leven, in plaats van de focus op zorg, instelling en beleid.”
De toegang tot de hulp die ze het hardst nodig hebben is moeizaam. Problemen worden juist groter en de maatschappelijke kosten hoger.
Eelke Blokker spreekt van de onbedoelde effecten van onze verzorgingsstaat. ”Hoe gaan we zelf met de systeemregels om in plaats van er tegenaan te schoppen? Mensen met complexe, meervoudige problematiek maken gebruik van meerdere voorzieningen tegelijk. Maar de toegang tot de hulp die ze het hardst nodig hebben is moeizaam. Problemen worden juist groter en de maatschappelijke kosten hoger. Bestaanszekerheid zoals geld en wonen vormen de basis en daarmee zou je de toegang anders moeten regelen.”
Onze nieuwe bestuurder Frank van der Linden sloot af met het gedeelde verlangen van Humanitas DMH naar diversiteit en echte inclusie: ”Een normaal leven met een thuis, een baan, relaties en een toekomstperspectief. Er is voor ons nog veel werk te doen.”
De sfeer was ontspannen en goed. De middag werd afgesloten met een gezellige borrel. Wij wensen Frank een welverdiend pensioen toe waarin hij zich gelukkig blijft voelen en ertoe doet!